Owczarki niemieckie cieszą się popularnością od momentu powstania rasy. Nic dziwnego, ponieważ imponują nie tylko swoją posturą czy charakterystycznym, nieco wilkopodobnym wyglądem, ale też wyjątkową inteligencją. Już w 1891 roku ustalono wzorzeć owczarka, wedle którego wyróżniono 3 odmiany rasy (podług typu okrywy włosowej): szorstkowłosą, krótkowłosą i długowłosą. Owczarki długowłose występują na świecie równie licznie, co ich krótkowłosi kuzyni. Różnią się nieznacznie nie tylko pod względem sierści, lecz również wzrostu oraz wagi – ogólnie są większe i cięższe. Co ciekawe, gen odpowiadający za ich długie futro może być dziedziczony nawet po rodzicach krótkowłosych.
Owczarek długowłosy został wpisany do rejestru ras przez FCI dopiero kilka lat temu, w 2010 roku, jako osobna odmiana z prawami wystawowymi. Wcześniej argumentowano, jakoby długa okrywa włosowa stanowiła przeszkodę w pracy z psem oraz jego użyteczności. Nic bardziej mylnego. Przede wszystkim należy podkreślić, iż pielęgnacja długowłosego owczarka wcale nie jest skomplikowana. Wystarczy tylko nabyć odpowiednie szczotki dobrej jakości, z szerokim rozstawem zębów. Pozwolą one usuwać zarówno wypadające pojedyncze kłaki, jak i kurz, a dodatkowo rozplączą długie futro. Czesanie nie musi być przesadnie częste – wystarczy poświęcić mu kilkanaście minut raz, bądź dwa razy w tygodniu. O zdrowie psa dbamy poprzez optymalną dietę oraz regularną aktywność fizyczną, czystość zębów (nieusuwany kamień może generować poważne infekcje zębów i dziąseł). Nie należy też zapominać o cyklicznym odrobaczaniu, szczepieniach, a także wizytach kontrolnych u weterynarza.
Poza oczywistymi elementami pielęgnacji konieczne jest też zapewnienie psu codziennej stymulacji – na poziomie intelektualnym i emocjonalnym. Owczarki niemieckie długowłose są doceniane przede wszystkim dlatego, że szybko się uczą i chętnie wykazują się nowymi umiejętnościami. Współpraca z człowiekiem przychodzi im z łatwością, natomiast odwaga i przywiązanie do właściciela sprawiają, że owczarki dobrze radzą sobie z wykonywaniem obowiązków. Często pełnią służbę np. w policji, straży pożarnej czy innych jednostkach ratowniczych. Owczarki niemieckie potrzebują codziennej dawki ruchu – warto też łączyć w ich wypadku naukę z zabawą. Jako, iż socjalizacja musi się rozpoczynać już w wieku szczenięcym, taki wariant zdecydowanie ułatwia utrwalanie pożądanych zachowań. Bardzo istotna jest przy tym konsekwencja – pamiętajmy, że owczarki uczą się szybko, ale też mają doskonały zmysł obserwacji. Czas poświęcany na spacery i wspólną zabawę to inwestycja w charakter psa. Dzięki temu będzie lepiej ułożony, ale też silnie przywiązany do właściciela, posłuszny. Psa nie należy wychowywać zbyt „twardą ręką”, by nie wyrósł na zalęknionego, a nawet agresywnego. Owczarki to psy silne i wytrzymałe, dlatego też w parze z ich masywną sylwetką powinien iść w parze łagodny charakter.
Więcej: http://www.royal-canin.pl/owczarekniemiecki/kompendium-wiedzy